Η ομιλία του πρωθυπουργού (για πόσο ακόμα;) Αντώνη Σαμαρά στη ΔΕθ επιβεβαίωσε τον βασικό ισχυρισμό του ΣΥΡΙΖΑ: δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από το τέλμα του δίπολου λιτότητα-ύφεση όσο διατηρούνται σε ισχύ το πλαίσιο του Μνημονίου και η επιτροπεία της τρόικας. Ο Σαμαράς δεν έριξε καν τα συνήθη πυροτεχνήματα ψηφοθηρικού εντυπωσιασμού που παλιότερα θεωρούνταν εκ των ων ουκ άνευ των πρωθυπουργικών ομιλιών στη ΔΕΘ. Ως συνέχεια του φιάσκου της «διαπραγμάτευσης» του Παρισιού, η ομιλία του διέψευσε τις μεγάλες προσδοκίες που εντέχνως είχαν καλλιεργηθεί τις προηγούμενες μέρες από τα ΜΜΕ της διαπλοκής.
Τα όσα ελέχθησαν στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσαν να ταξινομηθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Η πρώτη είναι οι «ασπιρίνες» που έχουν ως υποτιθέμενο σκοπό να ανακουφίσουν τη χειμαζόμενη κοινωνία και να θεραπεύσουν τη βαριά άρρωστη οικονομία. Τι ακριβώς όμως θα πετύχει η μείωση κατά 30% του φόρου στο πετρέλαιο ή η μείωση του ΕΝΦΙΑ στα μη ηλεκτροδοτούμενα σπίτια; Στη μία περίπτωση έχουμε μια ελάφρυνση περίπου 100 ευρώ στον τόνο, η οποία μπορεί να ωφελεί όσους θα έβαζαν έτσι κι αλλιώς πετρέλαιο, αλλά δεν αποτελεί ικανό κίνητρο για να βάλουν όσοι δεν είχαν βάλει τις προηγούμενες χρονιές. Ομοίως, είναι καλοδεχούμενη η μείωση του ΕΝΦΙΑ (να δούμε βέβαια πόση θα είναι), αλλά δεν αναιρεί το εξωφρενικό γεγονός ότι φορολογείται (και μάλιστα βαριά) η λιμνάζουσα περιουσία αμελητέας εμπορικής αξίας. Συνολικά οι ισχνές φοροελαφρύνσεις που εξαγγέλθηκαν δεν αλλάζουν τη μεγάλη εικόνα της τεράστιας φορολογικής αδικίας. Συνεχίζονται κανονικά η φοροεπιδρομή σε βάρος των φτωχών και το πάρτι φοροδιαφυγής των πλουσίων.
Η δεύτερη κατηγορία των πρωθυπουργικών εξαγγελιών εμπίπτει στην κατηγορία του «κόλπου». Προεξάρχουσα εδώ είναι η μείωση της «έκτακτης» εισφοράς αλληλεγγύης, που δεν είναι παρά η κυβερνητική ονομασία της μονιμοποίησης της εισφοράς. Υπενθυμίζεται ότι κανονικά αυτός ο «έκτακτος» φόρος λήγει φέτος. Στην ίδια κατηγορία του κόλπου θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τις κάποιες μειώσεις του ΦΠΑ και του φόρου εισοδήματος, που θα γίνουν κάποια στιγμή στο μέλλον…
Με δυο λόγια, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι η λιτότητα (που ανατροφοδοτεί την ύφεση) δεν έχει ορατή ημερομηνία λήξης. Είναι ένα μόνιμο καθεστώς που θα διαρκέσει όσο η τρόικα θα κατευθύνει την οικονομία με βάση τις πιο ακραίες ταξικές αντιλήψεις. Για να δοθεί τέλος στη λιτότητα και να αναπνεύσει επιτέλους η κοινωνία, θα πρέπει να ανατραπεί το μνημονιακό πλαίσιο και να χαραχτεί μια νέα πορεία, στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της τρόικας και της κυβέρνησης Σαμαρά. Πορεία στην κατεύθυνση της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της παραγωγικής ανασυγκρότησης.
