Κάθε φορά που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έρχεται αντιμέτωπη με την κατηγορία για τα πεπραγμένα της σε βάρος του κράτους δικαίου, προσπαθεί να την αντικρούσει με διάφορα παραπειστικά επιχειρήματα: Ότι είναι “υπερβολές” της αντιπολίτευσης. Ότι “συνωμοτεί” εναντίον της η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ότι κάποιες “σκοτεινές” δυνάμεις θέλουν την αποσταθεροποίηση της χώρας. Εσχάτως, ότι την “πολεμούν” και τα οικονομικά συμφέροντα. Αυτή ήταν σε μεγάλο βαθμό η κυβερνητική γραμμή άμυνας και κατά τη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας.
Στην πραγματικότητα, όμως, όλα αυτά τα χρόνια, η Νέα Δημοκρατία ποντάρει και κάπου άλλου. Στην πεποίθηση ότι τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ποιότητα της δημοκρατίας, όσο σοβαρά κι αν είναι, δεν μπορούν να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις έναντι άλλων ζητημάτων, όπως για παράδειγμα η οικονομία.
Ίσως ακόμη, στην πιο ακραία εκδοχή αυτής της αντίληψης, η πολλή δημοκρατία να “βλάπτει”. Να φρενάρει την οικονομική ανάπτυξη και την πρόοδο της χώρας ή να μη συμβαδίζει πάντα με τις απαιτήσεις της εθνικής ασφάλειας και της κοινωνικής ειρήνης. Μερικά παραδείγματα αυτής της αντίληψης: Η διαφάνεια στην διαχείριση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης θα καθυστερούσε τάχα την απορρόφησή τους. Ο σεβασμός του άρθρου 16 του Συντάγματος ήταν “ενοχλητικό εμπόδιο” μπροστά στο δήθεν εκσυγχρονισμό της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Για μήνες κάποιοι απροσδιόριστοι λόγοι εθνικής ασφάλειας “δικαιολογούσαν” το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Στην ομιλία μου στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας τόνισα: “Δεν θα επιτρέψουμε να εθιστούμε στην υπονόμευση του κράτους δικαίου”. Πιστεύω βαθιά ότι ο μιθριδατισμός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη δημοκρατία. Ξέρουμε άλλωστε ότι στις χώρες με ανελεύθερες δημοκρατίες η πορεία προς τον αυταρχισμό ήταν μια διαρκής διολίσθηση.
Συνεπώς, η υπεράσπιση του κράτους δικαίου, εκτός των άλλων, είναι και μια μεγάλη μάχη των ιδεών μέσα στην κοινωνία. Εκεί που η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να περάσει την άποψη ότι το κράτος δικαίου δεν απασχολεί την πλειοψηφία, εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, αλλά και το σύνολο του προοδευτικού κόσμου, καλούμαστε να πείσουμε ότι χωρίς ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς δεν μπορεί να υπάρξει ούτε οικονομική ανάπτυξη ούτε κοινωνική δικαιοσύνη. Το μόνο που υπάρχει είναι το δίκαιο του ισχυρού που δεν ορρωδεί προ ουδενός προκειμένου να εξυπηρετήσει του ιδιοτελείς σκοπούς του σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Σε βάρος ακόμη και της ζωής και της ασφάλειας των πολιτών.
Αυτά τα τελευταία αφορά η επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, από την πρώτη κιόλας στιγμή με το μοντάρισμα των κρίσιμων συνομιλιών, όπως αποκάλυψε το “Βήμα”. Αφορά τη δικαιοσύνη για τους 57 συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη και τις οικογένειές τους. Αφορά συνολικά την ασφάλεια των πολιτών στις μεταφορές. Έτσι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έρχεται πλέον αντιμέτωπη με τη συλλογική συνειδητοποίηση ότι το κράτος δικαίου δεν είναι πολυτέλεια. Σε λίγους μήνες θα αντιληφθεί και τις πολιτικές συνέπειες.
Το άρθρο της Όλγας Γεροβασίλη, βουλευτή Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και Δ’ Αντιπροέδρου της ΒτΕ, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» (31/03/2024)
