Σήμερα, εκδόθηκαν δύο δικαστικές αποφάσεις σε αντίστοιχες υποθέσεις που συγκλόνισαν τη ζωή μας, συγκλόνισαν την Ελλάδα. Η υπόθεση Κολωνού και η δολοφονία 3 μικρών παιδιών από την ίδια τη μάνα τους.

Με την έκδοση των αποφάσεων ολοκληρώνονται σε πρωτόδικο βαθμό οι υποθέσεις αυτές. Και μπορεί οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης σε αυτές τις περιπτώσεις να ικανοποιούν το αίσθημα δικαίου στη κοινή γνώμη, αλλά μια ψύχραιμη ματιά στο παρελθόν των εν λόγω υποθέσεων, καταδεικνύει τα παρακάτω.

Τα αναγκαία συμπεράσματα:

1. Οι αποφάσεις της δικαιοσύνης πρέπει να είναι σεβαστές.

2. Οι συλλειτουργοί της δικαιοσύνης και όσοι επικουρούν αυτήν (επιστήμονες, τεχνικοί σύμβουλοι κλπ), όταν συνεισφέρουν σε μια υπόθεση πρέπει να λειτουργούν αποκλειστικά στο πλαίσιο των επιστημονικών γνώσεών τους και να αρκούνται σε αυτές και όχι να συμμετέχουν σε λαϊκές δίκες στα ΜΜΕ, επιδιδόμενοι σε ένα απαράδεκτο πόλεμο προσωπικής ανάδειξης  ή/και επ’ αμοιβή στήριξης των θέσεων των πελατών τους.

3. Οι δικηγόροι οφείλουν να λειτουργούν με την επιστημοσύνη και το επαγγελματικό κύρος τους  μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων και όχι να επιδίδονται στο εμπόριο της νομικής επιστήμης και στις νομικά ελεγχόμενες γνωστοποιήσεις των εγγράφων των δικογραφιών, το απόρρητο των οποίων πρέπει να προστατεύεται.  Τεράστιες οι ευθύνες τους αλλά και η ευθύνη των δικηγορικών συλλόγων για το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο του «ξεκατινιάσματος» ενός εξέχοντος κλάδου της δικαιοσύνης και του Κράτους Δικαίου.

4. Η ευθύνη μερίδας των  Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι επίσης μεγάλη, που για το κέρδος της πρόσκαιρης τηλεθέασης, σοβαρότατες υποθέσεις εξελίσσονται στα «παράθυρά»  τους, πλείστες αυτών σε βάρος της δικαιοσύνης, με λανθασμένη προσέγγιση των πραγματικών περιστατικών μιας υπόθεσης και αποτέλεσμα τον επηρεασμό της κοινής γνώμης αλλά και κίνδυνο επηρεασμού της ίδιας της Δικαιοσύνης και των προσώπων που την υπηρετούν.

5. Η ιεραρχική δομή της Δικαιοσύνης και τα πρόσωπα που την υπηρετούν δεν επιδεικνύουν,  ενίοτε, τα αντανακλαστικά που απαιτούνται, έτσι ώστε να προστατεύεται το κύρος του θεσμού και να μην διαχέεται σε ένα ποσοστό της κοινής γνώμης η δυσάρεστη εικόνα προς τον θεσμό και τους λειτουργούς της.

Η Κυβέρνηση  και ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχουν την μεγάλη ευθύνη να προστατεύσουν  το θεσμό της Δικαιοσύνης ως κόρη οφθαλμού πριν απαξιωθεί περαιτέρω.