Σε ένα γκαράζ των τριών της NSU, Ούβε Μούντλος, Ούβε Μπένχαρντ και Μπεάτε Τσέπε, οι αστυνομικοί βρήκαν στις 26 Ιανουαρίου 1998 έναν τηλεφωνικό κατάλογο. Ο Μούντλος είχε συγκεντρώσει πάνω από σαράντα ονόματα και ημερομηνίες επαφής. Ανάμεσά τους δεν ήταν μόνο συνεργοί, οι οποίοι, σύμφωνα με τα ευρήματα, υποστήριζαν τους τρεις στην πορεία προς την παρανομία, αλλά και πέντε πληροφοριοδότες διαφορετικών υπηρεσιών. Μέχρι τώρα εκτιμάται ότι γύρω από τους τρεις κινούνταν 25 πληροφοριοδότες. Παρουσιάζουμε ορισμένους:
1) Τόμας Στάρκε: Ήδη στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Τόμας Στάρκε (Thomas Starke) γνώρισε τα μέλη της NSU, Ούβε Μούντλος και Μπεάτε Τσέπε, σε μια συναυλία του ακροδεξιού συγκροτήματος Oithansie. Ήταν ένας από τους αρχηγούς του νεοναζιστικού δικτύου Blood & Honour στη Σαξωνία, και στο Κέμνιτς ανήκε στην ομάδα σκίνχεντ «88er». Όταν φυλακίστηκε, μεταξύ άλλων για απόπειρα εμπρησμού και επικίνδυνης σωματικής βλάβης, έπαιρνε γράμματα από τους τρεις. Μετά την αποφυλάκισή του, συνδέθηκε με την Τσέπε. Θα εμβάθυνε αυτή τη σχέση ευχαρίστως, λέει στο δικαστήριο. «Όμως, η Τσέπε είχε μόνο τους δύο Ούβε και την πολιτική στο μυαλό της». Ήδη το 2000, οι αναφορές του ήταν επιβαρυντικό υλικό για τις νεοναζιστικές δομές γύρω από το ακροδεξιό συγκρότημα «Landser». Στο εξής, ήταν πληροφοριοδότης της υπηρεσίας δίωξης εγκλήματος στο Βερολίνο-μέχρι τις αρχές του 2011. Μεταξύ του 2001 και του 2005, ο Στάρκε ή «VP 562» προσκόμισε, τουλάχιστον πέντε φορές σε τριάντα οκτώ συναντήσεις, πληροφορίες για τους τρεις και τους υποστηρικτές τους. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 2002 ανέφερε ότι το στέλεχος του σαξονικού Blood & Honour, Γιάν Βέρνερ, διατηρούσε επαφή με «τρία πρόσωπα από τη Θουριγγία». Ο Στάρκε έφερνε μαζί του μια ορισμένη εμπειρία πληροφοριοδότη: ήδη το 1986 στη ΛΔΓ, πληροφορούσε το ειδικό τμήμα της τοπικής υπηρεσίας για τη δίωξη του κοινού εγκλήματος. Τότε ήταν δεκαοχτάχρονος σκίνχεντ και ενημέρωνε με το ψευδώνυμο Φραντς Σβαρτς για τους χούλιγκαν και τις νεοναζιστικές ομάδες.
2) Τόμας Ρίχτερ: Υπήρξε ένας από τους πιο καλοπληρωμένους πληροφοριοδότες της ομοσπονδιακής υπηρεσίας για την προστασία του συντάγματος. Με το ψευδώνυμο «Κορέλλι», ο Τόμας Ρίχτερ (Thomas Richter) παρείχε από το 1994 μέχρι το 2007 πληροφορίες, για τις οποίες πρέπει να είχε λάβει 180.000 ευρώ. Στις αρχές Απριλίου, η αστυνομία τον εντόπισε νεκρό σε ένα διαμέρισμα στην επαρχία του Πάντερμπορν. Ο Ρίχτερ βρισκόταν μετά την αποκάλυψή του, το 2012, σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Επισήμως, πέθανε από αδιάγνωστο διαβήτη. «Ο πληροφοριοδότης θα μπορούσε να απαντήσει πολλά ερωτήματα σχετικά με την NSU», λέει ο Ντάβιντ Μπέγκριχ, ειδικός σε θέματα ακροδεξιού εξτρεμισμού από το συμβουλευτικό πρόγραμμα «Miteinander» στη Σαξωνία-Άνχαλτ. Διότι, γύρω στο 2000, ο Ρίχτερ ήταν ένας από τα «ηγετικά στελέχη» στο φάσμα των «Ελεύθερων Αδελφοτήτων» (Freie Kameradschaften) και του νεοναζιστικού δικτύου Blood & Honour.
Ο Ρίχτερ γνώρισε τον Μούντλος σε μια συναυλία ακροδεξιού ροκ το 1995 στη Δρέσδη. Ο «Κορέλλι» ανακοίνωσε στην υπηρεσία προστασίας του συντάγματος ότι ο Μούντλος με φίλους ίδρυσαν την «Αδελφότητα Ιένα». Η επαφή ανάμεσα στον Ρίχτερ και τον Μούντλος φαίνεται να υπήρξε διαρκής: στον προσωπικό κατάλογο επαφών του Μούντλος βρέθηκαν τα στοιχεία του Ρίχτερ. Η ομοσπονδιακή υπηρεσία για την προστασία του συντάγματος δήλωσε στο μεταξύ ότι ο πληροφοριοδότης δεν είχε καμία σχέση με την NSU. Οι αμφιβολίες ως προς αυτό είναι δικαιολογημένες. Η υπηρεσία τον κατέταξε εσωτερικά με τον υψηλότερο βαθμό αξιολόγησης «Β»-το οποίο σημαίνει: αυτή η πηγή θεωρείται αξιόπιστη. Ο Ρίχτερ προσκόμιζε, επίσης, πληροφορίες για το γερμανικό τμήμα της Κου Κλουξ Κλαν. Έρευνες της εφημερίδας [die tageszeitung] απέδειξαν: στα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν ανήκαν συνάδελφοι της αστυνομικού Μισέλ Κίζεβετερ, η οποία δολοφονήθηκε από την NSU.
3) Κάρστεν Στσεπάνσκι: Από το 1992 κιόλας, ο Κάρστεν Στσεπάνσκι (Karsten Szczepanski) ενημέρωνε το ομοσπονδιακό γραφείο δίωξης εγκλήματος σχετικά με την Κου Κλουξ Κλαν στη Γερμανία. Τρία χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση για απόπειρα δολοφονίας Νιγηριανού, οπότε το δικαστήριο διαπίστωσε «βαθιά ριζωμένη ακροδεξιά αντίληψη». Ενώ βρισκόταν ακόμα στη φυλακή, στρατολογήθηκε από την υπηρεσία προστασίας του συντάγματος στο Βρανδεμβούργο. Ο Στσεπάνσκι, με κωδικό όνομα Piato, αποφυλακίστηκε το 1997. Ο σημερινός πρόεδρος της σαξονικής υπηρεσίας για την προστασία του συντάγματος, Γκόρντιαν Μάγιερ-Πλατ, ήταν ένας από εκείνους που τον είχαν τότε υπό την προστασία τους. Ο πληροφοριοδότης άνοιξε στο Καίνικς-Βούστερχαουζεν κατάστημα ακροδεξιάς μουσικής και συμμετείχε στην ανάπτυξη του νεοναζιστικού δικτύου Blood & Honour. Ο Στσεπάνσκι πληροφορούσε τις μυστικές υπηρεσίες για τα σχέδια του Ούβε Μούντλος, του Ούβε Μπένχαρντ και της Μπεάτε Τσέπε να προμηθευτούν οπλισμό. Επιπλέον, κατονόμασε έναν σύνδεσμο των τριών και ενημέρωνε σχετικά με «επιδρομές» τους.
4) Μίχαελ φον Ντόλσπεργκ: Ο Μίχαελ φον Ντόλσπεργκ (Michael von Dolsperg) υπηρέτησε ως πληροφοριοδότης στην Προστασία του Συντάγματος από το 1994. Σύμφωνα με την τελική έκθεση της ανακριτικής επιτροπής για την NSU, μέχρι το 2003 έρρεε χρήμα για πληροφορίες στον Μίχαελ Ζέε, όπως αυτός ονομαζόταν πριν από τον γάμο του. Ήδη στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Ντόλσπεργκ, με το κωδικό όνομα «Ταρίφα», έδινε πληροφορίες για την «Αδελφότητα Λάϊνεφέλντε» στο Άϊχσφελντ της Θουριγγίας, της οποίας τον σκοπευτικό όμιλο διεύθυνε. Στενές επαφές είχε επίσης με την «Αδελφότητα Ιένα» και με την «Θουριγγική Προστασία της Πατρίδας» (Thüringer Heimatschutz). Εδώ δραστηριοποιούνταν και οι τρεις τρομοκράτες της NSU, ο Τίνο Μπραντ και ο Αντρέ Καπκέ.
Ο Ντόλσπεργκ, που ζει στη Σουηδία, φέρεται να είπε σε μια οκτάωρη ανάκριση στην ομοσπονδιακή εισαγγελία (10.3.2014) ότι ο Καπκέ τον είχε παρακαλέσει στις αρχές του 1998 να κρύψει τους τρεις, που μόλις είχαν μπει στην παρανομία. Ο Ντόλσπεργκ ισχυρίζεται ότι ειδοποίησε αμέσως τον προϊστάμενο πληροφοριοδότη με το ψευδώνυμο Άλεξ. Λέει ότι την ίδια μέρα ο Άλεξ του τηλεφώνησε και του ξεκαθάρισε ότι δεν έπρεπε να διαθέσει κατάλυμα στους τρεις. Ο Καπκέ αρνείται ότι είχε ζητήσει βοήθεια από τον Ντόλσπεργκ.
Στις 11 Νοεμβρίου 2011, τρεις μέρες μετά τη σύλληψη της Τσέπε στην Ιένα, ο Λόταρ Λίνγκεν, επικεφαλής του τμήματος προμηθειών στην ομοσπονδιακή υπηρεσία για την προστασία του συντάγματος, έδωσε εντολή να καταστραφούν φάκελοι έξι πληροφοριοδοτών. Καταστράφηκε και ο φάκελος του «Ταρίφα», που ανήκε στην επιχείρηση «Μονοπάτι» (Rennsteig). Μέχρι τις 4 Ιουλίου 2012, η ομοσπονδιακή υπηρεσία κατέστρεψε 310 φακέλους.
Μετάφραση: Νίκος Σκοπλάκης
