Όσα είδαμε και κυρίως όσα ακούσαμε στη Βουλή τις προηγούμενες ημέρες επιδείνωσαν τη θέση της κυβέρνησης απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Διότι η απολογία του ίδιου του κυρίου Μητσοτάκη δεν ήταν προς την αντιπολίτευση, αλλά προς την κοινωνία.

Η κυβέρνηση, ο κύριος Καραμανλής του Αχιλλέως και προσωπικά ο πρωθυπουργός δεν ξεμπέρδεψαν με την καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας. Αντιθέτως, στη συζήτηση έδειξαν ότι είναι αμετανόητοι. Και μπορεί ο κύριος πρωθυπουργός να «παραίτησε» δύο στενούς συνεργάτες του, αλλά κάλυψε ξανά τον Κ. Αχ. Καραμανλή. Κάτι που εκθέτει και την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.

Σε αντίθεση με όσα πιστεύουν ή υποστηρίζουν ότι πιστεύουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, το πολιτικό κόστος δεν έχει ακόμα φανεί, ενώ η υπόθεση «ποινικές ευθύνες» είναι το επόμενο στάδιο. Οι εκλογές του 2023 ξεγελούν την κυβέρνηση. Το επιτυχές για τη Ν.Δ. αποτέλεσμα την παραπλανά. Ούτε οι υποκλοπές ούτε τα Τέμπη στοίχισαν στη Ν.Δ. Μόνο που θέματα όπως τα Τέμπη δεν κλείνουν ποτέ. Γιατί οι πληγές είναι βαθιές και διαχρονικές. Άσε που είναι και μεγάλος ο κατάλογος των ατοπημάτων της συγκεκριμένης κυβέρνησης, ατοπημάτων που πλήττουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Τα θύματα της υφαρπαγής των προσωπικών δεδομένων και οι οικογένειες της τραγωδίας μόλις ξεκίνησαν να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη. Έχει δε φανεί ότι η προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την αλήθεια είναι συστηματική και κυρίως στηρίζεται στον πόνο τους, στο βαθύ αίσθημα αδικίας.

Το κοινωνικό αποτύπωμα είναι ήδη βαθύ και θα χαραχθεί έντονα στη συλλογική μνήμη. Το πολιτικό αποτύπωμα θα έρθει και αυτό με την ώρα του. Αυτό, όμως, κυρίως που θα καθορίσει τις εξελίξεις είναι η προσπάθεια για την απόδοση δικαιοσύνης.